Jak wspierać rozwój emocjonalny dziecka?

Spora część rodziców przykłada ogromną rolę do rozwoju intelektualnego swojej pociechy, ale jednocześnie zapomina, że istotne jest też troszczenie się o emocje i umiejętność radzenia sobie z nimi. Rozwój emocjonalny dziecka przebiega w sposób mniej lub bardziej burzliwy, wszystko zależy od tego, w jakim jest ono wieku. Najbardziej gwałtownie przebiega on u dzieci w wieku przedszkolnym, jednak o jego rozwój należy troszczyć się już od pierwszych miesięcy życia dziecka.

Dlaczego rozwój emocjonalny dziecka jest ważny?

Emocje i umiejętność radzenia sobie z nimi są bardzo ważne, od tego, jak dziecko będzie sobie radziło z emocjami, zależeć będzie jego zaufania do siebie, poczucie wartości, ale także zdolność nawiązywania relacji z innymi ludźmi. Na rozwój emocjonalny dziecka składa się zdolność rozpoznawania, nazywania  i wyrażania emocji w sposób, który jest powszechnie akceptowany. Pierwszymi przewodnikami dziecka w świecie uczuć, które doświadcza są oczywiście rodzice. O tym, jak radzić sobie z przełamywanie strachu, przeżywanie smutku bądź odreagowywaniem złości, dzieci uczą się właśnie od rodzica.

W jaki sposób dzieci przejawiają emocje?

Każde dziecko może przejawiać emocje w bardzo różny sposób. Dzieci przejawiają emocje w sposób zarówno naturalny, jak i ten, który został wypracowany przez grupę społeczną. Do tych pierwszych zalicza się łzy, śmiech, ucieczkę, do drugich taniec. Istnieją także inne, fizjologiczne formy przejawiania emocji, jest to na przykład zaczerwienie twarzy, zaciskanie pięści czy pocenie się dłoni. Dzieci chętnie wyrażają swoje emocje także werbalnie, od dziecka możesz usłyszeć na przykład „nie lubię Cię”.

Jakie zachowania świadczą o zaburzeniach rozwoju emocjonalnego?

Jeżeli nie dostarczymy dziecku narzędzi do radzenia sobie z emocjami, gdy jego rozwój emocjonalny zostanie zaburzony, mogą pojawić się takie zachowania, jak:-nadpobudliwość – dziecko nie potrafi skoncentrować się na wykonaniu jednego zadania, szybko się nudzi, denerwują go dźwięki;-agresja – może być zarówno fizyczna (drapanie, bicie, szarpanie), jak i werbalna (krzyk);-obojętność uczuciowa – dziecko ma trudności z wyrażaniem emocji za pomocą gestów i mimiki, jest też nieczułe na emocje innych osób.

Radzenie sobie z emocjami dziecka wbrew pozorom nie jest zadaniem trudnym.

Jak radzić sobie z emocjami dziecka?

W pierwszych miesiącach życia dziecko potrafi wyrażać tylko radość, smutek, złość i strach. Sposób w jaki zacznie je wyrażać, gdy zacznie stawać się starsze, zależy wyłącznie od otoczenia, w którym będzie wyrastać. W nauce radzenia sobie z emocjami bardzo istotna jest komunikacja z dzieckiem – musisz znaleźć czas, aby je wysłuchać, słuchaj go uważnie, nie przerywaj, bądź empatyczny. Staraj się stworzyć w domu spokojną atmosferę, podczas rozmowy z dzieckiem zadawaj mu pytania, które nie sugerują odpowiedzi.

W jaki sposób można wspierać rozwój emocjonalny dziecka?

Jeśli chcesz wspierać rozwój emocjonalny dziecka, musisz poszerzać jego wiedzę o tym, co w danej chwili odczuwa – pomóż mu poznawaniu samego siebie, naucz rozróżnia i nazywania najbardziej podstawowych emocji takich, jak wstyd, strach, radość, złość, smutek. Dziel się własnymi doświadczeniami, które wiążą się z przeżywaniem emocjonujących sytuacji, a jednocześnie zachęcaj dziecko do tego, aby dzieliło się z Tobą swoimi wrażeniami i doświadczanymi emocjami.  Umożliw mu wyrażanie emocji w różny sposób, nie tylko poprzez na przykład śmiech czy łzy, ale też poprzez na przykład taniec.

Jak kształtować zdolności emocjonalne dziecka?

Mówiąc o rozwoju emocjonalnym dziecka, nie można pominąć empatii. Budowanie empatii u dzieci należy do ważnych zadań rodziców, dziecko, które jest empatyczne o wiele nawiązuje relacje z innymi ludźmi, potrafi też szybciej rozwiązywać konflikty. Zdolności emocjonalne, jak i budowanie empatii odbywa się w pierwszej kolejności w domu rodzinnym. Małe dzieci empatii uczą się obserwując, a następnie naśladując dorosłych. Wspierając rozwój emocjonalny swojej pociechy musisz jasno określić „co wolno – czego nie wolno”, być stanowczą i konsekwentną osobą wobec dziecka. Staraj się także wzmacniać pozytywne, naturalne zachowania swojego dziecka, rozmawiaj o nastrojach, emocjach i potrzebach – naucz swoją pociechę nazywania stanów emocjonalnych, które przeżywa i pomóż mu je wyrazić. Radzenie sobie z emocjami dziecka będzie dla Ciebie znacznie łatwiejsze, jeśli będziesz cierpliwy, nie krytykuj dziecka i nie oceniaj go, nie pozwól, aby działało pod wpływem przeżywanych właśnie emocji.